E enjtja e 22 majit 2025 shënon një ditë të shenjtë për komunitetin bektashian në trevën e Kolonjës dhe më gjerë. Si çdo vit, besimtarë dhe dashamirës të bektashizmit, nga fshatra përreth dhe qytete të jugut si Përmeti, Skrapari, Korça, Devolli, Gjirokastra e më tej, ngjiten në Tyrben e Gjonçit për të marrë pjesë në pelegrinazhin tradicional të kësaj dite të bekuar.
Tyrbja e Gjonçit, e vendosur mes gjelbërimit dhe qetësisë së natyrës kolonjare, është një vatër e lashtë e besimit dhe përkushtimit bektashian. Me një histori të pasur shpirtërore, ajo ka qenë për dekada një pikë takimi për ata që kërkojnë paqe, shpresë dhe lidhje me rrënjët e tyre shpirtërore.
Klerikë të përkushtuar kanë shërbyer ndër vite në këtë vend të shenjtë, duke lënë gjurmë të thella në zemrat e besimtarëve. Një figurë e paharruar mbetet Dervish Elmazi, i cili me urtësinë dhe devotshmërinë e tij është nderuar brez pas brezi, jo vetëm në Gjonç, por në mbarë zonën e Kolonjës.
Edhe pse koha e errët e regjimit monist në vitin 1967 mbylli me ligj objektet fetare, besimtarët e kësaj treve nuk e harruan kurrë besimin e tyre. Me përkushtim e fshehtësi, ata vijuan ritet dhe mbajtën gjallë frymën bektashiane, derisa liria e besimit u rikthye pas viteve ’90.
Sot, Tyrbja e Gjonçit nuk është thjesht një objekt kulti, por një simbol i qëndresës shpirtërore, i trashëgimisë fetare dhe i paqes. Ajo vazhdon të jetë një nga vendet më të rëndësishme pelegrinazhi në Shqipërinë juglindore, ku bektashizmi po njeh një shtrirje e rigjallërim të vazhdueshëm.
Në këtë ditë të bekuar, mes lutjeve, këngëve e ritualeve, Gjonçi bëhet zemra rrahëse e shpirtit bektashian – një vend ku feja, historia dhe dashuria për paqen bashkohen në një.
